Hastanin ölmesi yakindi. Hocanin gelmesi icin ise, henùz vakit erkendi. Bu yùzden önce psikolog geldi. Anlasilan, hasta icin yapilacak bir sey kalmamis, evine gönderilecekti. Hastanin durumunu hastaya anlatmaya basladi. Tam, 35 dakika anlatti. Olay, babamin da yattigi hasta odasinda geciyordu. Hasta, psikologun her cùmlesinden sonra, "biliyorum" sözùne takili kalmisti. hanimim, kardesim ve ben birbirimize bakiyorduk. Psikolog cok gùzel ve cok önemli konulara deginiyordu. Fakat, 35 dakikalik bir anlatimdan sonra psikolog icin durum, dayanilmaz bir hal almisti. Yine bir, "biliyorum" dan sonra, psikolog patladi:
"Bak" dedi. "Görevim geregi 45 dakika daha anlatmam gerekli. Eger onlara da, "biliyorum" diyeceksen, hic bosuna anlatmayayim.
Hasta yine, "biliyorum" dedi.
Sonradan anlasildi ki, hasta, fazla tùrkce bilmiyormus.
Cuma Kas. 12, 2010 7:51 pm